GOMBROWICZ - „Wypożyczalnia landszaftów”
 
  
     
 
  Premiera  
 
Winterthur 27.11.2004
  
  
     
 
 
 
Przedstawione teksty są fragmentami „Dziennika” Witolda Gombrowicza, najbardziej osobistym wyznaniem autora i wykładnią spojrzenia na siebie, na Polskę, sztukę, stosunki międzyludzkie. Pokazuje on Gombrowicza rozbawionego, wzruszającego, zmęczonego, ale zmuszającego do chwili zastanowienia. „Dziennik” jest też obroną i uświetnieniem jednostkowej wolności wszędzie i zawsze. (Bowiem jak pisze Miłosz „miarą rzeczywistości może być tylko bohater, w którego istnienie i autor i czytelnik uwierzy”)		  
  
 
     
 
 
  „Zbyt silny jest w nas dotąd ten kompleks polski i zbyt obciążeni jesteśmy tradycją. Niektórzy boją się słowa „ojczyzna”, jakby ono cofało ich o 30 lat w rozwoju. Ojczyzna czy może Synczyzna?”  
    
  „Wczoraj poszedłem do modnego sklepu i kupiłem parę bucików żółtych, które okazały się za ciasne.
Wróciłem więc do sklepu i wymieniłem tę parę na inną, tego samego fasonu i numeru i w ogóle identyczną pod każdym względem, która się okazała równie ciasna. Bywa, iż sobą zdumiewam siebie.”		  
  
     
 
 
  Marna jest kultura, która wiąże i przykuwa, godna uznania jest ta, która jest twórcza, i żywa i która wiąże i wyzwala jednocześnie.  
    
  Żaden z wielkich procesów kultury europejskiej nie przeorał naprawdę Polski, ani renesans, ani religijne walki, ani rewolucja francuska, ani rewolucja przemysłowa...  
    
 
     
 
   
  Jeden z problemów naszej kultury, to przeciwstawienie się Europie. Tylko przeciwstawienie się Europie, która nas stworzyła, może sprawić, że staniemy się w końcu kimś... o własnym życiu.
  
   
  
     
 
  Wystąpili A.Bandomir, E.Gawrońska, I.Konaszewska, E.Krukowska, T.Krukowska, K.Lisowska, I.Müller, L.Murdzińska, G.Pisarzewski, M.Pisarzewska, W.Siewczyk, E.Wąsik, P.Wende  
  
     
 
 
     
  Pomysł i reżyseria T.Krukowska
  Dekoracje i kostiumy I.Konaszewska
  Zdjęcia / Fotogaleria J.Madoń
  Akompaniament fortepian K.Szeliga
  Dźwięk W.Lewandowski